راهبردپژوهی در سایۀ عوامل کلان محیطی در گردشگری شهری با استفاده از مدل‌های ‏کمی و کیفی (مطالعۀ موردی: توسعۀ گردشگری شهر یزد)

گردشگری براساس وجود جاذبه‌های دیدارگر شکل می‌گیرد و شهرها یکی از مکان‌های پرجاذبۀ گردشگری هستند. گردشگری شهری یکی از عوامل مهم توسعۀ اقتصادی‌ـ اجتماعی و رفاهی شهر و شهرنشینان است. شهر یزد از جمله شهرهای تاریخی کشور است که ویژگی‌های لازم برای توسعۀ گردشگری شهری را دارد. پژوهش حاضر سعی بر این داشت که با استفاده از روش SWOT و PESTLE ضمن بررسی نقاط قوت و ضعف و فرصت و تهدید در بخش گردشگری شهری شهر یزد، بهترین راهبردها را برای مقابله با تهدیدها و بهره‌گیری از فرصت‌ها تعیین کند. روش پژوهش توصیفی‌ـ تحلیلی است و گردآوری اطلاعات با استفاده از روش‌های مشاهدة مستقیم و مصاحبه و تهیة پرسشنامه انجام گرفته است. در فرایند گردآوری اطلاعات و به‌خصوص در جمع‌آوری پرسشنامه، جامعة نمونه در سه سطح مردم، گردشگران، و مسئولان ادارات مرتبط با گردشگری شهری است. جهت نمونه‌گیری از روش خوشه‌ای استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که در تدوین راهبردهای توسعة گردشگری شهری با تأکید بر عوامل خارجی باید جنبه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فناوری، قانونی، و محیط زیستی در نظر گرفته شود. در پژوهش حاضر، این عوامل دسته‌بندی شده و در‌نهایت با توجه به عوامل داخلی و خارجی راهبردهایی برای توسعة گردشگری شهری یزد از جمله پیش‌رفتن به سوی دولت الکترونیک و تسهیل خدمات‌رسانی به گردشگران از طریق ایجاد خدمات الکترونیک، افزایش‌دادن سرمایۀ در گردش، و خروج از رکود سرمایه در شهر از طریق تصویب قوانین تضمین سود سرمایه و در‌نتیجه کاهش تورم ارائه شد.